در حقوق ایران، هنگامی که یک اثر فکری (ادبی هنری) خلق می شود، به محض آفریده شدن، نه تنها مورد حمایت قرار می گیرد، بلکه از هرگونه آسیب و نقض احتمالی در امان می ماند و حالت پیشگیرانه نیز دارد. به موجب قوانین و اصول بدیهی حقوق مالکیت فکری، چنانچه آن اثر به صورت غیرمجاز مورد بهره برداری قرار گیرد، قانون از شخص ذی نفع (مؤلف یا ذی حق) حمایت می نماید. یکی از مصادیق نوظهوری که منجر به نقض حق مؤلف می گردد، سیستم آهنگ پیشواز اپراتورهای تلفن همراه می باشد. اپراتور های تلفن همراه در راستای گسترش تکنولوژی و دامنه خدماتی خود اقدام به راه اندازی سیستم جدیدی تحت عنوان آهنگ پیشواز کرده اند که به موجب آن، به جای صدای زنگ، صدای موسیقی دلخواه شخص مصرف کننده پخش می گردد؛ از رهگذر این سیستم، در فرض آنکه بدون اذن و توافق با صاحب اثر استفاده می شودگاهی اوقات به حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان آثار صوتی، آسیب وارد می گردد، که در پژوهش حاضر، با استفاده از رویکرد توصیفی تحلیلی به این مهم پرداخته خواهد شد.